Aç karna sakız çiğnemek gibidir mutlu olmak. Açlığını bastırmak için ne kadar hızlı çiğnersen, ağzında tükürük miktarı da o hızla artar. Mideye indiğinde, daha da fazla acıktırır. İşte böyle bir şeydir mutluluk.
En iyisi gelse, bütün hedeflerine de ulaşıp mutlu olsan, daha da fazlasını istersin ve bu yüzden zamanla kaybedersin. İnsan doğası doyumsuzdur, aç bir balığa benzer ne kadar yerse yesin bir türlü inanmaz doyduğuna. Sonrasında farklı alternatifler arar. Elindekinden de olur yetinemediği için. Mutluluk, ne bir sakız kadar yapışkan; ne de açlık kadar eksikliği hatırlanandır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder