İstanbul'u kokluyorum, gözlerim kapalı.

Deli gibi şehir kokuyor İstanbul.

Geçen gün Kadıköy vapurundayım, açık tarafına geçtim kuruldum. Püfür püfür esiyor felan, tertemiz deniz havası, kokla kokla bitmiyor, başım dönüyor derken, kıyıya nispeten yaklaştığımız saniyelerin birinde birden o temiz deniz kokusuna karışmış çok uzaklardan gelen bir araba egzozu kokusu aldım. Birkaç saniye boyunca yüzüme esti. Sonra bizim açımız değişince kayboldu.
Uzaktan ve biraz yukarıdan Kadıköy'e baktım.
Hani şu "baltalayıcı karakter" var ya mizah dergilerinin birinde. Ona benzettim şehri o an.

Ulan şehir. çok şehir kokuyorsun, itoğluit, dedim.

Bu yazı nasıl biter lan? Bitmeyecek türden yazı aslında bu. O yüzden ben şimdi hile yapacağım ve bir video ekleyeceğim sonuna. 

İstemese de bitmek zorunda kalacak Esen kalın banci jampiler.