Müzikal bir algıya sahip olmak çok ilginç. Müzikal algı derken, icra ve yetenekten bahsetmiyorum. Yaşamı müzikle irtibatta tutmak denebilir belki. Hiç izlemediğim bir film afişi ya da karesi, bir yağlı boya tablo ya da birkaç fırça darbesi, güneşli bir günde yaptığım kısa bir yürüyüş, yağmur yağdığında topraktan yükselen müthiş koku ile gri bulutlar... Bunlarla birlikte kulağımda sürekli bir müzik. Bazen bunlara benzer bir durumla karşılaşmadığım halde kulağımda sürekli bir müzik.
"Klip tadında yaşıyor şu ânı, tipe bak" denir ya, ben de dönem filmi tadında yaşıyorum bazen işte. Öyle bir mal görüntü veriyorum, veriyormuşum. Az önce gördüğüm bir tablo üzerine beynimde duyduğum, hissettiğim, bağdaştığım eserin linkini ise aşağıda verdim. Brahms'ın 3. senfonisin pocco alegretto bölümü. Güzeldir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder